bevallingsbegeleiding bewust ongehuwd moederschap

Het is midden in de nacht, ik ben onderweg naar Karin. Ze staat op het punt om te bevallen van haar eerste kindje. Ze heeft bewust gekozen voor  het alleenstaand moederschap. Als jonge dame heeft ze verschillende relaties gehad, altijd met de gedachte van het aanstaand moederschap in het achterhoofd maar zonder resultaat. 

En nu ligt ze haar weeën weg te puffen met aan haar rechterhand haar toegewijde moeder, ik heb direct diep respect voor haar, de rust de controle over haar lichaam, ze heeft zich duidelijk voorbereid. Wee naar wee puft ze weg volledig in haar eigen  bubbel. met korte aanwijzingen geeft ze haar wensen te kennen. 'Mijn rug, mijn rug' kermt ze. Met stevige druk masseer ik haar onderrug, haar moeder geef ik de tip om flink druk te geven in de palm van haar hand. 

Zo bewegen we ons wee naar wee verder op de weg naar de bevalling. De vliezen worden gebroken en het vruchtwater sijpelt lang haar dij, bruin van kleur. De verloskundige kijkt me aan,  'Ai' dat wordt een medische overdracht. Het betekent voor de verloskundige 1e lijn ( thuis/ poliklinisch) en voor mij als eerste lijn partus assistent dat onze taak over gaat naar de medische staf ( 2e lijn verloskundige/ gynaecoloog en verpleegkundigen). 

Karin kijkt me vragend aan, 'ga je'?  vraagt ze. Het is laaiend druk in het ziekenhuis het regent baby's, een massage van de onderrug zit er voor het medisch personeel niet in. Het belang van bevallingsbegeleiding is me weer eens meer dan duidelijk, ik blijf! Ik stap uit de rol van partus assistent in geboortecoach pro deo voor deze ene keer, nog geen twee uur later bevalt ze van een prachtige zoon. Ik neem nog even deel aan het geboortegeluk en neem kort nadien afscheid. 

De volgende dag bericht Karin mij, ze heeft het belang van bevallingsbegeleiding duidelijk ingezien. Gedeelde smart is halve smart!